Louise Verhoef (1952)  ziet kunst als de mogelijkheid bij te dragen  aan verandering. Door kritisch te zijn en soms door iets uit de context te halen. In zijn algemeenheid richt kunst zich op schoonheid door compositie, vorm en kleur. Hoewel Verhoef niet ongevoelig is voor schoonheid is haar drive een mening te uiten. Sedert 2016 over “urban population”. Mensen in een verstedelijkte omgeving waar isolement en vereenzaming op de loer ligt, maar waar je je met creativiteit kunt onderscheiden. Met snelle  toetsen, kleur  en lijnvoering geeft zij uiting aan het idee.